O Βελονισμός στην Κίνα
Αναμφίβολα, ο Βελονισμός γεννήθηκε στην Κίνα. Αρχαιολογικά ευρήματα αποδεικνύουν ότι μεταξύ του 3000-2500π.Χ. στην περιοχή του Κίτρινου Ποταμού σημειώθηκαν σπουδαίες ανακαλύψεις που αφορούσαν σε τέχνες και επιστήμες. Σύμφωνα με τον θρύλο, ο HuanDi (ο Κίτρινος Αυτοκράτορας ) συνέγραψε ένα ιατρικό έργο που ονομάζεται NeiJing και θεωρείται το αρχαιότερο εγχειρίδιο της Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής.
Το κλασσικό αυτό έργο πιστεύεται ότι ολοκληρώθηκε το 259μ.Χ. Σε αυτό αναλύονται οι αρχές που διέπουν την Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική, οι θεωρίες του Yin-Yang και των Zang-Fu οργάνων, η ενέργεια Qi, οι παράδοξοι και πρωτεύοντες μεσημβρινοί, τα σημεία βελονισμού και τα πέντε στοιχεία. Επίσης, περιγράφονται οι αρχές διάγνωσης και θεραπείας, ενώ δίνεται έμφαση και στην πρόληψη των ασθενειών όπως και στη σχέση με το περιβάλλον.
Στην μακραίωνη πορεία του, ο Βελονισμός γνώρισε περιόδους άνθησης, αλλά και απαξίωσης. Το 1950 ο Mao Zetong προτείνει την συνένωση των φοιτητών των δυτικών και των παραδοσιακών ιατρικών σχολών στο ίδιο έτος, ενώ ένα χρόνο μετά ιδρύει το Πειραματικό Ινστιτούτο Βελονισμού και Μοξοθεραπείας, υπαγόμενο στο Υπουργείο Υγείας της χώρας. Η αναγέννηση του Βελονισμού έχει αρχίσει.
Ο Βελονισμός εκτός Κίνας
Στις αρχές του 6ου μ.Χ. αιώνα ο Βελονισμός διαδίδεται στην Ινδία, ενώ στα τέλη του ίδιου αιώνα, φτάνει στην Κορέα και στην Ιαπωνία. Τον 14ο μ.Χ. αιώνα αρχίζει να γίνεται γνωστός στο Βιετνάμ, όταν ένας γιατρός καλείται να θεραπεύσει μέλη της βασιλικής οικογένειας.
Η Δύση αγνοεί τον Βελονισμό μέχρι τον 17ο μ.Χ. αιώνα . Τότε, Ιησουίτες μοναχοί φτάνουν στην Κίνα με σκοπό να διαδώσουν τον Χριστιανισμό. Παράλληλα, πολλοί ευρωπαίοι γιατροί που συνόδευαν εμπόρους στην Ανατολή, με την επάνοδό τους στην Ευρώπη διατυμπάνιζαν τα θεαματικά αποτελέσματα του Βελονισμού, χωρίς όμως να τύχουν ιδιαίτερης αποδοχής.
Τα πρώτα συγγράμματα βελονισμού στην Ευρώπη εμφανίζονται τον 19ο αιώνα, τα οποία όμως στην ουσία συνιστούσαν πρακτικά εγχειρίδια, χωρίς αναφορά στις φιλοσοφικές αρχές της μεθόδου.
Ο Βελονισμός έφτασε στη Γαλλία το 1928 από έναν υπάλληλο του διπλωματικού σώματος, ο οποίος παρέμεινε στην Κίνα επί εικοσαετίας και σπούδασε τον Βελονισμό.
Η πρώτη ευρωπαϊκή Εταιρεία Βελονισμού ιδρύεται στην Γαλλία το 1943 από έναν μαθητή αυτού, ενώ το 1949 διοργανώνεται το πρώτο Παγκόσμιο Συνέδριο Βελονισμού.
Ο Βελονισμός εκτοξεύθηκε στον δυτικό κόσμο μετά από την επίσκεψη του αμερικανού προέδρου Richard Milhous Nixon στην Κίνα το 1972. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού αυτού, ο δημοσιογράφος των New York Times, JamesReston, ο οποίος συνόδευε την αποστολή, κατέθεσε την προσωπική του εμπειρία εντυπωσιασμένος από την αποτελεσματικότητα του Βελονισμού σε μια περιπέτεια υγείας του. Αποτέλεσε έτσι την αφορμή για να ασχοληθεί ουσιαστικότερα η δυτική ιατρική κοινότητα με τον Βελονισμό.
Ο Βελονισμός αρχικά αντιμετωπίστηκε με δυσπιστία από τον δυτικό ιατρικό κόσμο. Ωστόσο, η αλματώδης πρόοδος της νευροφυσιολογίας, της νευροενδοκρινολογίας, αλλά και των απεικονιστικών τεχνικών (π.χ. fMRI), συνέβαλαν σημαντικά στην κατανόηση του τρόπου δράσης του Βελονισμού.
Έκτοτε, ανά τον κόσμο διενεργούνται πολυάριθμες επιστημονικές μελέτες, τα αποτελέσματα των οποίων δημοσιεύονται στα πιο έγκριτα ιατρικά περιοδικά.
Μια νέα περίοδος στην μακραίωνη πορεία του Βελονισμού ξεκινά, παρέχοντας επιστημονικές πλέον αποδείξεις για την αποτελεσματικότητα και τον τρόπο δράσης του.
Βασισμένος στις εργασίες αυτές, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) και το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ (NIH), καθόρισαν τις αναγνωρισμένες ενδείξεις του Βελονισμού, οι οποίες υιοθετήθηκαν και από την International Association for theStudy of Pain (IASP).
Υπολογίζεται ότι το 15-20% των Ευρωπαίων (συμπεριλαμβανομένων και των Ελλήνων) προσφεύγουν στον Βελονισμό, ενώ περίπου 10 εκατομμύρια εφαρμογές αυτού ανά έτος πραγματοποιούνται στις ΗΠΑ.